ne zaman uzak dursam gülümsemene
yokluğa düşer ruhum,uzaklığının uçurumlarına
daha kaç yalvarış düşsün dudaklarımdan
gelmene dair
kaç arzu sağnağı dökülsün ruhumdan
ben sevinçleri erteledim
sen gelmeyince her şey yarım
gelde tamamlansın umutlu bekleyişlerim
ört üstümü sevdanla
gecenin ıssızlığına terketme beni
dilime düşürme hasret şarkılarını
bekleyişlerimi cemresiz bırakma
karanlığa fısıltını savur
rüzgarlarıma berek düşsün
dingilleşsin özlemlerimdeki volkanlar
odamın duvarlarına sinen bu huzursuzluk
ve bu yılgın bakış
ah sen biliyorsun yastığımın kokuna hasretinden
dudaklarımın kuraklığı bundan
bundan isyanım
gelde günahlara salma sevdamı
ört üstümü umutlarınla
cennet düşlerine uzak düşürme inancımı
kendimi arayışların avuntusundan kaç kere çektim
kaç kere tövbe ettim aramaya
kaç kere soruları bitirdim usumda
senken bütün buluşlarım
ve sendeyken bütün cevaplarım
şimdi yeniden demenin zamanı değil
sende bulmuşken bütün anlamlarını zamanın
öyleyse gel de kalmasın ne geçmiş,nede gelecek zamanlar
aramak öyle ağırki uzaklaşma benden
ört üstümü sevdanla
varlığınla kaybulmuşluğun ateşine düşürme beni
sen sevdalımken
ve üstelik kollarımdaki sevişmenin çiçeğiyken
yetmezken ne sana verdiklerim
nede senden aldıklarım
yaşamın anlamına senden tohumlar serperken
uzaklaşma düşüncelerimden
beni anlamsızlığın cehennemine düşürme