Doyasıya Yaşanmayan Aşkın Yazıldığını Öğrendim.Kağıt Sevgili, Kalem Sen..
Tükenmişliğimi biriktirirken kumbaramda
Bir şair unutur gibi ve azala azala seviyor.
Ben kalabalıklarda çoğalttığım yabancılığımın paçasına yapışıyorum
Giderse hiç olurum..
Sigara dumanından yapılma konuşma baloncukları asılı kalıyor suslarıma inat.
Bana yanaşan tek bir hamlenle dağılıyorlar.
Gülümseyerek saklıyorum saksı kıran çocuk yanımı.
Bilmeden ensene tek bir buse konduruyorum
Öyle dalmışken insan yüzlerine sen
Bakışlarda seni arıyorum bendekiyle aynı mı diye?..
Bildiklerimi bilmiyor kimseler.
Haykıramıyorum ki;
Ses tellerime yasak seni seviyorum çığlıkları.
Her dönüş yolunda bir tek bakış saklıyorum
"Gittin.." diye başlayan cümlenin sonuna ünlem niyetine..
Gözlerinden papatyalar toplayıp taçlar yapıyorum
Ellerim yemyeşil kokuyor.
Bahar sanıyorum seni o yüzdendir bu cıvıldayan aşık halim.
Tramvaylar silerken tüm suretleri
Bir tek seninki kalıyor avuç içlerime yaslı
Bir siren sesinin ardında saklı haykırışım.
Gözlerimden aşk damlıyor ince belli zamana..
Rakamlar günlerle bir olup üstüme yürürken
Geceleri biriktiriyorum kulak arkası yapıp
Vuslat zamanı, güne satmak için
El sıkışıp anlaşamıyoruz pahalıya patlıyor bana sensizlik.
Meteliksiz dönüyorum kendime
"Gittin.." ben hala seni dileniyorum.
Yazarak tüketilir aşk sanıyorken
Doyasıya yaşanmayan aşkın yazıldığını öğrendim.
Kağıt sevgili, kalem sen..