Biz seninle imkânsız sevdanın iki kuluyduk
Ve iki yakası hiç kavuşmayacak
Birbirine sevdalı uçurumduk
Ayaklarımız yanarken karlarda
Bir avuç güneşimizle
Toprakta zamansız yeşermeyi umduk
Zaman durmayacak elbette
Yalnızlığı dolduracak yüreğimize
Susacak umutlarımız,
Ayrılık ket vuracak dilimize
Yaşayacağız belki de ayrı kentlerin sabahında
Ama....Ama aynı güneş doğmayacak gözlerimize
Sırtlarımız yoklukta hep nemli duvarlara yaslanacak
Boğazımızda düğümlenecek sevdaya yazılmış satırlar
Belki de hep susacak....
Kim bilir belki de bir aksam
Solgun uçurum çiçekleri düşecek ellerimize
Güneş kamaştırsa da gözlerimizi
Yüreklerimiz hep kuytularda içli içli ağlayacak
Acılarımızı harmanlayacağız mevsimlerde
Gözlerimizi arayacağız hep ıssız köşelerde
Bihaber yaşasak ta yaban ellerde
Hep şarkımız çalacak ayrı düşmüş dillerde
Ayrı kentlerin soluğunu alsak da
İnadına yaşatacağız sevgimizi ayrılsak da
Takvimler düşerken asırlara
Uçurum çiçekleriyle ayrılığımız yazılacak baharlara
Ölüm gelene kadar yalnızlık çalacak kapımızı
Unutmak için birbirimizi
Kim bilir kaç gece yakacağız anılarımızı
Ama... ama hiç unutulmayacak yeminlerimiz
Sen unutsan da beni uçurum çiçeği
Ben sonuna kadar yaşatacağım ölümsüz sevdamızı...
