Sevdamýn Diger Adý - Yazarsam Sana Susarsam Bana...

“ yazarsam sana ___
susarsam bana _____
seversek,
_________ aşka
yakışsın
istedim …”
_____ ^^
*
kalktım
geceydi ve siyah
ve şehirde uyku
bendeyse uykusuzluk
baktım, içimdeki sızı da benle uyanmış
baktım, hüzün de benimle
ve gece sesleri
ve sessizlikleri
eski sokak lambaları birde
bir de, kaldırım taşlarını okşayan gece esintisi

ve siyaha serilmiş ayaz

kalktık hepimiz bir kerede

ve farkettim

gözlerimde nemli bir tuz serinliği

hani sanki düşümde bir deniz görmüşüm de
dalgaları hala vurup duruyormuş gibi
kirpiklerimin,
çitlerle çevrili

sahiline
ah ! tuttum hıçkırığı
tuttum nefesi
ve kalbimi
tuttum !
tuttum

biraz daha
biraz daha
birazcık ___
daha ___
kalsın diye benimle
sustum,

ağlamadım …

kalktım
geceydi

ve siyah

sonrası yok
baktım
kimsesiz sokak kedileri de benle uyanmış
baktım ağaçlarda uyuyan yaprakların sonbahara gün sayanları da
bir de, tülden bir bulutta biriken çiğ damlalarının, o en sabırsızları

bir de, sükut

bir de, yara

ve yaraya tutunamayan kabuk

ve kabukta gizli çığlık

onlar da kalkmış benimle, hepsi birlikte ve aynı anda
bir de, o bulutun ardındaki ay ışığı
ve ay ışığında
öyle tek başına süzülen, kör bir güvercinin biçare dansı
ve onun hiç görmediği kanatlarıyla,

hiç göremediği maviye, dokunma çabası
hep beraber
uyandık bir kerede
ve ben yürüdüm
yıkamak için yüzümü, kar sularının serinliğiyle
onlarsa orada durdular, gecenin koynunda ve sesizliğinin içinde

bense gittim yıkadım yüzümün yarısını

ki diğer yarısı benim değildi
ama sildim bütün ifadelerini dünlerin,

ve akıttım birer birer avuç içime yasımı
ve ıslattım saçlarımı, tıpkı çocukluğumdaki gibi yine suskun
ve tüm sevgisiz anlarımdaki gibi, parmak uçlarımla usul usul

taradım yalnızlığımı

ki ellerimde hala
bütün tutunamayanların tanığı
düşme anından yadigar
bir uçurum karanlığı
"olsun", dedim, "olsun, hem herkes, bir diğeri için uçurum"

sonrada hani hep güzel hatırlanmak, istercesine

gülümsedim son bir bakış misali buruk, gülümsedim aynanın gecesine
oysa gülüşümde, ucuzluktan alınmış bir tülbent beyazlığı
hani üç kere kullansam, solar
dördüncüye

dayanmaz

dudaklarım yırtılırdı,

anladım,

zorlamadım,
ve gülmedim,
ve

ağlamadım …

*

kalktım
geceydi
ve siyah
sokuldum penceremin kıyısına
baktım
benimle sokulmuş,
sigaramın dünden hazır efkarı da hemen yanı başıma
ve kül tablasının şaştığım o evliya sabrı
ve çakmakta saklı duran ateşin, ne varsa bütün kalanı
bir de, hani dumanla karartmadan bakamadığım göğüs boşluğumda
bir trenin içimi acıtıp duran ıslığı
sokulduk hep beraber öylece yan yana
ve oturduk suskunluğun en son ucuna
şimdi dudaklarımda "söyleme beni" diyen yorgun bir şarkıdır aşk
dalıp gidiyorum uzaklara

“iyi bak kendine, iyi bak ”

ki ah ! şarkılar da biliyor artık
yeryüzündeki bütün dillerde birbirimize sustuğumuzu,

duyulmuş ayrılık

gözlerimde ertelenmiş bir ağlamak

tutuyorum

bakıyorum deniz şimdi uzakta, bir avuç karaltı
özlemekse, içimde, beş kıtanın toplamı
ve işte artık bütün yeryüzü ikimizin

ayaklarımızın bastığı yer

ve kalplerimizin dışında kalanı

iç çekip duruyorum

"bir" olamayanlar, el olurdu, inanmamıştın bana

ve devam ediyorum

sigaramın közüyle

hem geceyi hem de yüreğimi yakıp durmaya

yine de ne yapsam ikisi de bitmiyordu
ve gözlerimin karası

hala gecenin siyahını

bastırıyordu

içim şimdi bir damla ki kederinden bin parça olmuş

içim, buruk

içim, su

içim, bulut

ama küsmüştüm yağmaya

sustum

sustum

ve ağlamadım ….

*

kalktım
geceydi
ve siyah
baktım
geçmişte de uyanmış benimle
ve hatıralar çiçeğine konmuş, o son birkaç ateş böceğiyle
yarım bir şiirin avlusundaki kiraz ağacı
hepsi birden kalkmışlar aynı anda niyeyse
şimdi bu sessizlik gecenin mi
yoksa yüreğimin mi

bilemeden
öylece bakıp duruyordum sadece penceremden
karanlıkta sakinleri, şehre sırtını dönmüş uyuyordu
bense camlara mevsimsiz buğular biriktiriyordum nefesimle
aylardan ağustos
gecelerden, herhangi biri

ve bir yanım da uyku

öte yanım da heves, kalk sıcak bir yerlere göç et, diyordu
uzandım sigarama,

ısınırım belki diye bir parça
ama daha çakmağı yakar yakmaz
bir kıvılcım yetti
tek
bir
kıvılcım
bana, gözlerinin parıltısını, anımsatmaya
sonra da zaten peşinden,
saçlarının yağmur kokusu geldi
ve ilk nefesle sarılan büyün

ve incecik bir fidan gibi titreyişin

hani sokulupta öpünce
hepsi, hepsi bir anda, göç eden kuşlar misali
mola verdiler, ada , sayarak gecemi
bende bıraktım ruhumu aralarına
ve kayboldum yeniden,

bütün senli anların tekrarlarında
hani dalgaları, kıyıya taşıyan bakışlarımız mı dersin
yoksa yüzünün yüzüme dokunuşu mu
yada ayrılık anlarının kolsuzluğunda
birbirimize el sallayamayışlarımızı mı
hepsini
hepsini

hepsini

tek bir geceye sığdırdım usulca
sahi biz seninle
hep uzaktan vedalaştık değil mi
ve hep dönüp dönüp baktık
ta ki görüntümüzün kaybolduğu o en son ana dek
ve “daha şimdiden özledim” deyişlerimize kadar
bir birimizi bakışlarımızla uğurladık
ve telaşlarımızda yitirdik sevincin yarısını
ki korkularda tükettik şimdi kavuşmaları
ve işte bütün bunları
ve bütün bunların fazlalarını
bir gecenin kucağına yayıp

sığdık

ve paylaştık tamamını

benimle bütün uyananlarla

ki geceydi

ve siyah

ve ben uzandım, hayalde olsa bir şans
ki kanserdi umut ama hala yaşıyordu
onu da yanıma aldım

ve düştüm içimden düşümün yollarına

ne yazık ki çok sürmedi

çünkü sigaramın dumanında bile

yollar kapalıydı bana anladım
ve hayallerimin içinde dahi, ayrılık çalışması “dur” diyordu ruhuma
durdum bende
durdum
içimde yine aynı tanıdık sızı
ve bir eksik, nefeslerimin tümünde
durdum
hüznüm, tırnaklıyordu yara gibi, kalbimi
yada belki okşuyordu, gece
okşuyordu, kalbim gibi, yaramı
bilmiyorum
bilmiyorum
ama biliyordum

gerçek yerini çoktan unutan
bir kadın kolyesinin ince ipiydi avuçlarımda kanıyan
ve biliyordum

ip, kolyeden
manaysa, yüreğimden çözülmeye çalışıyordu
umut desen, çoktan boğulmuş düğümde
artık çırpınmıyordu bile
sustum
sustum
ki gece bitiyordu__
dudağımda son sigarayla birlikte söndürdüm yavaşça ikimizi
ve çektim perdelerini yeniden içimin

ki bir zamanlar ismimiz başka bir şeyken
“geceydi” artık adımız bizim
ve bitiyorduk

bitiyorduk

uzandım, kalbim gibi yarama
ve kapadım gözlerimi
sarılıp, yara gibi kalbime
yattım
ince ve yorgun bir yağmur sesi penceremde
gel diyordu bana,

gel
ki gitsem

biliyorum dönmezdim

ve ağlasam

aksatırdım bütün yağmurları
dinmezdim
ama tuttum kendimi
tuttum

ve gitmedim

kaldım

ve sustum
ve hiç

hiç
hiç
ağlamadım …
__ ^^
“yazarsam sana___ susarsam bana _____seversek, aşka,___

yakışsın istedim_____
ve gecemi güzelleştiren bütün güzel hatıralara_____ duymasan da çok _____ teşekkür________ ederim …”